Η σχέση του ανθρώπου με την πορνογραφία έχει τις ρίζες της στα βάθη των αιώνων, στον πολιτισμό και στηνκουλτούρα του κάθε λαού. Αναζητώντας τη σχέση μεταξύ της τέχνης και της πορνογραφίας, η πορνογραφίααντιμετωπίστηκε ενίοτε από τις τέχνες με μια διάθεση απελευθέρωσης από ηθικιστικές νόρμες καισυντηρητικά κατεστημένα.

Τι ισχύει όμως για τη μονάδα, για το άτομο;

Οι περισσότεροι άνθρωποι κατά τη διάρκεια της ζωής τους έχουν δει, τουλάχιστον μια φορά πορνογραφικόυλικό. Οι λόγοι; περιέργεια, επιθυμία, διέγερση…

Η πορνογραφία μπορεί να ξυπνήσει τις αισθήσεις, να διεγείρει τη φαντασίωση, και να αποτελέσει έναυσμαγια διέγερση, ενώ η επιλεκτική έκθεση των ενηλίκων σε πορνογραφικό υλικό συνήθως δεν έχει αρνητικόαντίκτυπο στη σεξουαλικότητα ή τη σεξουαλική τους συμπεριφορά, δεν επηρεάζει τους ίδιους ή τις σχέσειςτους, τις αντιλήψεις τους για το φύλο τους ή το άλλο φύλο, ούτε και τις σεξουαλικές τους προτιμήσεις.

Μιλώντας για το ζευγάρι, η επιλογή να δουν οι σύντροφοι μαζί ή κατά μόνας πορνογραφικό υλικό, μπορεί νααποτελεί μέρος του ερωτικού παιχνιδιού ή ακόμα και μια πηγή ιδεών για δοκιμή, πειραματισμό και ανανέωσητων σεξουαλικών πρακτικών τους.

Πως όμως ξεκινά το ενδιαφέρον για τη πορνογραφία; Μια υπόθεση θα μπορούσε να είναι πως είναι τοδιαφορετικό, το καινούργιο και το πρωτόγνωρο που το κάνουν ερεθιστικό για τους περισσότερουςανθρώπους.

Αντίστοιχα το ιδανικό, το αψεγάδιαστο, το αντικειμενικό κάλλος που συχνά απεικονίζεται στη πορνογραφία, είναι δελεαστικό για τον «κοινό θνητό» που φαντασιώνεται τον εαυτό του ως τον ιδανικό Άλλο, ιδίως σεπερίπτωση που οι ερωτικές σκηνές που περιγράφονται ή αναπαριστώνται δεν έχουν ομοιότητες με τηνπραγματική προσωπική σεξουαλική ζωή τους, είτε λόγω ντροπής και αναστολών είτε λόγω άγνοιας, αλλάαποτελούν μια «ζωντανή» αποτύπωση των φαντασιώσεών.

Επίσης υπάρχει και βιολογική προσέγγιση: ύστερα από μελέτες, οι επιστήμονες κατέληξαν πως η σχέση τουανθρώπου με την πορνογραφία έχει και βιολογική ερμηνεία. Κατά τη διάρκεια της οπτικής έκθεσης σεπορνογραφικό υλικό, προκαλείται στον άνθρωπο σεξουαλικός ερεθισμός, αφού συνδέεται με τους καθρεπτικούς νευρώνες του εγκεφάλου, αυτούς δηλαδή που προκαλούν τη μηχανική επανάληψη μιας πράξηςπου συμβαίνει μπροστά μας. Έρευνες, επίσης, έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι οι άνδρες έχουνμεγαλύτερη έφεση στο πορνό από ό,τι οι γυναίκες, διότι ερεθίζονται ευκολότερα μέσα από τις οπτικές τουςπροσλαμβάνουσες, αφού ο ανδρικός εγκέφαλος είναι «προγραμματισμένος» να ερεθίζεται σχετικά εύκολασεξουαλικά, γεγονός που σχετίζεται με τα πρωτόγονα ένστικτα της αναπαραγωγής του ανθρώπινου είδους.

Σύμφωνα με τα παραπάνω δεν φαίνεται το γνωστό σε όλους πορνό να προκαλεί κάποια δυσλειτουργία ήδιαστρέβλωση. Τι γίνεται όμως στη περίπτωση που η πορνογραφία αντικαθιστά τη πραγματικότητα; ότανδηλαδή το πορνό αποτελεί απαραίτητη και αναγκαία προϋπόθεση της σεξουαλικής διέγερσης και τηςσεξουαλικής επαφής; Ίσως κάπου εδώ έρχεται η στιγμή όπου ο «σεξουαλικός αυτισμός» χτυπά την πόρτα. Ηυποκατάσταση, η καθήλωση, η αποχαύνωση είναι μόνο μερικοί από τους κρίκους μιας αλυσίδας σημαινόντωνπου μοιάζει να τυλίγεται γύρω από το άτομο και το τραβά προς το βυθό της απομόνωσης και του εθισμού.

Η εξοικείωση μεταξύ των ανθρώπινων σωμάτων αντικαθίσταται από την εξοικείωση του σώματος με τηνεικόνα, με αποτέλεσμα μέσα από την ιδεατή αρχικά επιθυμία, ορμή και ικανοποίηση να επιτυγχάνεται τελικάη απαξίωση της πραγματικής σεξουαλικής επαφής. Κατ’ επέκταση αλλοιώνονται οι ανθρώπινες σεξουαλικέςσχέσεις, το άτομο υπόκειται σε ευνουχισμό που σχετίζεται με την πραγματική σεξουαλική επαφή, ενώ ηαυτοϊκανοποίηση αποτελεί τη μόνη οδό ικανοποίησης.

Ουσιαστικά μέσα από τη προσκόλληση στο πορνογραφικό υλικό δεν καταργείται μόνο η αυτονομία τηςανθρώπινης σεξουαλικής φαντασίωσης, η οποία καταλήγει πλήρως καθοδηγούμενη, αλλά ολόκληρο τοοικοδόμημα του σεξουαλικού όντος, αφού το άτομο απομακρύνεται ολοένα και περισσότερο από τη δυαδικήσεξουαλική πράξη και στρέφεται προς τη δυαδική σχέση του εαυτού του με την καταγεγραμμένη καιοπτικοποιημένη σεξουαλικότητα.

Οι περισσότερες πραγματικές ερωτικές σχέσεις έχουν κατακλυσθεί πλέον από το στρες και την αβεβαιότητατου δυτικού τρόπου ζωής, ακολουθώντας πιστά την καθημερινότητά μας. Και κάπου εδώ ανατρέχουμε στοβιβλίο του Ιταλού κοινωνιολόγου Giovanni Sartori με τίτλο Homo Videns:Teledirected Society. «Εν αρχήήν ο Λόγος, στο κατά Ιωάννη Ευαγγέλιο…Σήμερα θα έλεγε κάποιος: Εν αρχή ήταν η εικόνα.».

Έτσι η προβλέψιμη «πραγματικότητα» του πορνό και η μετάλλαξη του homo sapiens σε homo videns οδήγησε τον σύγχρονο άνθρωπο σε αυτή τη μετακίνηση από το Εν αρχή ήταν ο Λόγος, στο να βλέπει χωρίςνα σκέφτεται, ενώ θα έπρεπε να σκέφτεται χωρίς να βλέπει –από το να φαντασιώνεται στο να καθοδηγείταιοπτικά από ένα «προκατασκευασμένο» σεξουαλικό σενάριο.

Δεν είναι λοιπόν το πορνό που βλάπτει την ερωτική σχέση, αλλά οτιδήποτε αντικαθιστά την πραγματική σεξουαλική επαφή, υποκαθιστά τη διέγερση που προέρχεται από την ερωτική επιθυμία και τη φυσική έλξη δύο ανθρώπων και ευνουχίζει τη ελευθερία του νου, που αποδομεί τον λόγο του ομιλόντος όντος.